آرگون آزمایشگاهی

گاز آرگون آزمایشگاهی خلوص بالا

ابتدا به این موضوع می‌پردازیم که گازهای آزمایشگاهی چه نوع گازهایی می‌باشند و کاربرد و انواع گازهای آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

گاز آرگون آزمایشگاهی

گاز آزمایشگاهی به دسته گسترده‌ای از گاز ها گفته می‌شود. برای مثال به گاز هایی که برای کنترل فرآیند استفاده می‌شوند مانند گاز هلیوم و گاز آرگون به عنوان گاز حامل کروماتوگرافی گاز آزمایشگاهی گفته می‌شود.

گفتنی است که گازهای آزمایشگاهی از جمله گاز آرگون آزمایشگاهی، در بسیاری از موارد مطابق با درخواست و سفارش مشتریان تهیه می‌شوند. به ویژه زمانی که مخلوط گازی مورد نیاز مشتریان باشد. تمام مخلوط‌های گازی متناسب با نیاز آزمایشگاه‌ها قابل تولید می‌باشند. در گازها ترکیبی آزمایشگاهی باید درصد مشخصی از هر گاز استفاده شود تا کار آزمایشگاهی با مشکل مواجه نشود.

در بسیاری از موارد کاربرد از گاز آزمایشگاهی برای کالیبراسیون یا واسنجی دستگاه‌های آزمایشگاهی استفاده می‌شود. گاهی هم به عنوان ابزار پشتیبانی برای تطبیق ملزومات با مشخصات کارخانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

گازهای آزمایشگاهی مانند گاز آرگون آزمایشگاهی برای مجموعه‌ای از فعالیت‌های آزمایشگاهی و تحقیقاتی در انواع صنایع و زمینه‌های مختلف استفاده می‌شوند. در زیر به برخی از کاربردهای مهم گازهای آزمایشگاهی اشاره می‌کنیم:

1. گازهای نیتروژن، هلیوم و آرگون آزمایشگاهی: این گازها به عنوان گازهای حمل‌کننده، پرکننده و خنک کننده در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شوند. هلیوم به عنوان یک گاز بسیار خنک استفاده می‌شود، آرگون آزمایشگاهی به عنوان یک گاز پرکننده برای لامپ‌های نئونی و نیتروژن برای خنک کردن نمونه‌ها و حفظ آنها در جو غیراکسیژنی استفاده می‌شود.

2. گازهای هیدروژن و هلیوم: هیدروژن به عنوان یک گاز حامل و کاهنده رسانایی الکتریکی، برای تست باتری‌ها و سلول‌های سوختی استفاده می‌شود. هلیوم به عنوان یک گاز سبک، به عنوان محیط جایگزین هوا در تست‌های هواکش سیستم‌ها و تجهیزات استفاده می‌شود.

3. گازهای هلیوم و آرگون: این گازها به عنوان محیط‌های حمل کننده در طیف سنجی اتمی (Atomic Absorption Spectroscopy) و طیف سنجی جذبی (Absorption Spectroscopy) مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش‌ها برای تجزیه و تحلیل عناصر و تعیین غلظت آنها در نمونه‌ها استفاده می‌شوند.

4. گازهای کربنیک: گازهایی مانند گازهای کربن دی‌اکسید (CO2) و کربن مونواکسید (CO) برای تولید جوهای کربنیک در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شوند. این گازها برای تنظیم pH محلول‌ها، ایجاد جوی مناسب برای رشد سلول‌ها در آزمایش‌های زیست شناسی و کشت باکتری‌ها و ایجاد تغییرات شیمیایی در واکنش‌های مختلف استفاده می‌شوند.

5. گازهای اکسید نیتروژن (NOx) و اکسید گوگرد (SO2): این گازها برای ایجاد شرایط آزمایشی و شبیه‌سازی جوی با غلظت مشخص اکسید نیتروژن و اکسید گوگرد در آزمایشگاه استفاده می‌شوند. این شرایط می‌توانند برای مطالعه تاثیرات آلودگی هوا و تولید آلاینده‌های هوایی استفاده شوند.

گازهایی که به صورت خالص در آزمایشگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل گازهای : آرگون، هوا، کربن دی اکسید، کربن مونوکسید، هلیوم، هیدروژن، کریپتون، نیتروژن، نئون، زنون.

مخلوط‌های گازی آزمایشگاهی مانند میکس آرگون آزمایشگاهی، با ترکیبات متفاوت برای کالیبراسیون یا واسنجی، برای کاربردهای پزشکی و کاربردهای صنعتی و تست الکل تولید و عرضه می‌شوند.

انواع مخلوط‌های گازی عبارت اند از: مخلوط گازی پشتیبانی، مخلوط گازی برای لیزر، مخلوط های گازی تحقیقاتی، مخلوط های گازی استاندارد، مخلوط های گازی برای کاربرد های خاص، مخلوط های گازی درمانی، مخلوط گازی برای اتمسفر بیولوژیکی، مخلوط های گازی طیف سنج جرمی، مخلوط های گازی هدایت حرارتی، مخلوط گازی سوخت یونش شعله و مخلوط های گازی سفارشی.

ترکیبات گازی که نام برده شده از جمله مخلوط‌های گازی آزمایشگاهی (مخلوط گازی آرگون) هستند که در سراسر دنیا کاربرد دارند.

همانطور که می‌دانید برای تولید گاز ترکیبی، گاز‌های خالص  با درصد خلوص مشخص و دقیق با یکدیگر ترکیب می‌شوند. این گاز به صورت فشرده در سیلندر گاز دخیره می‌شود. گاز ترکیبی آرگون را در بسیاری از صنعت ها استفاده می‌کنند.

  • مخلوط گازی هیدروژن در بالانس آرگون
  • گاز ترکیبی آرگون در بالانس دی اکسید کربن

گاز ترکیبی آرگون آزمایشگاهی معمولاً شامل آرگون به عنوان ماده اصلی و یک یا چند گاز دیگر به عنوان ماده افزودنی است. ترکیبات آرگون با گازهای دیگر به منظور بهبود ویژگی‌های خاص گاز مورد استفاده تولید می‌شوند.

در زیر به برخی از کاربردهای معمول گاز ترکیبی آرگون اشاره می‌کنیم:

1. گاز ترکیبی آرگون-اکسیژن (Ar-O2): این ترکیب برای جوشکاری و برش فلزات استفاده می‌شود. آرگون به عنوان یک گاز حفاظتی مورد استفاده قرار می‌گیرد تا از تماس فلز با هوا و اکسیداسیون آن جلوگیری کند. اکسیژن نیز برای افزایش سرعت جوشکاری و افزایش دما استفاده می‌شود.

2. گاز ترکیبی آرگون-هلیوم (Ar-He): این ترکیب برای جوشکاری و برش برخی فلزات مانند آلومینیوم استفاده می‌شود. هلیوم به عنوان یک گاز خنک‌کننده و آرگون به عنوان گاز حفاظتی برای جلوگیری از اکسیداسیون فلزات به کار می‌روند.

3. گاز ترکیبی آرگون-دی اکسید کربن (Ar-CO2): این ترکیب برای جوشکاری فولاد استفاده می‌شود. آرگون به عنوان گاز حفاظتی و دی اکسید کربن به عنوان گاز فعال برای افزایش سرعت جوشکاری و کنترل تولید رسوبات استفاده می‌شوند.

4. گاز ترکیبی آرگون-هیدروژن (Ar-H2): این ترکیب برای جوشکاری فلزات حساس به هیدروژن مانند فولادهای ضد زنگ استفاده می‌شود. هیدروژن به عنوان گاز خنک‌کننده و آرگون به عنوان گاز حفاظتی برای جلوگیری از اکسیداسیون فلزات به کار می‌روند.

5. گاز ترکیبی آرگون-نیتروژن (Ar-N2): این ترکیب برای پرکننده‌های گازی استفاده می‌شود. این گازها در برخی فرایندها و تجهیزات به منظور حفظ فشار و جلوگیری از تماس هوا با محیط داخلی استفاده می‌شوند.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *