• آرگون|گاز آرگون|جوش آرگون|جوشکاری تیگ | آشنایی با جوشکاری تیگ (TIG)جوش آرگون

     اگر بخواهیم به یکی از مهم ترین روش‌های‌ جوشکاری در صنایع‌ها‌ی مختلف مثل صنعت پتروشیمی ،نیروگاه‌های برق، هوایی و....اشاره کنیم جوشکاری تیگ(TIG) را می‌توانیم نام بریم، که با نام جوش آرگون در ایران شناخته شده است.مهمترین دلیلی که از جوش آرگون در جوشکاری TIGاستفاده می‌شود ،محافظتی است که گاز آرگون بر روی جوش دارد به این صورت که الکترود مصرف نشدنی که در جوشکاری آرگون وجود دارد، داخل یک مشعل قرار گرفته است گاز محافظ که از سر نازل خارج می‌شود.برای حفاظت ازالکترود و همچنین حوضچه ی جوش مذاب است و نیز باعث جلوگیری از اثر مخربی که عنصرهای موجود در هوا می‌توانند داشته باشند می‌شود.

    نامی که در انجمن جوشکاری امریکا AWSبرای جوشکاری تیگ در نظر گرفته شده استGas Tungsten Are Welding که به اختصارGTAW می‌باشد، اما در ایران با نام جوشکاری آرگون شناخته می ‌شود .

    جوشکاری آرگون فرایندی است که به صورت ذوبی انجام می‌شود حرارتی که برای ذوب فلزی که به عنوان پایه در نظر گرفته می‌شود و سیم جوش مصرفی با تشکیل قوس الکتریکی بین الکترودی که مصرف نمی‌شود و سطح فلزی که به عنوان مبنا است به وجود می‌اید. لازم به ذکر است که جوشکاری آرگون یا تیگ گاهی با نام جوشکاری ذوب نشدنی تنگستن معرفی می‌شود که برای بسیاری از صنایع کاربردی و ضروری است چراکه جوش با کیفیت بسیار بالا ایجاد می‌کند و همجنین امکانات و تجهیزات کمی نیاز دارد.

     و اما تاریخچه پیدایش جوشکاری تیگ

    در اوایل دهه ۱۹۲۰ میلادی به این حقیقت رسیدن که میتوان از گاز هلیوم برا محافظت از قوس الکتریکی و نیز حوضچه‌ی جوش استفاده کرد اما پیشرفتی در آن زمان صورت نگرفت .تازمانی که در جنگ جهانی دوم در صنعت هواپیمایی به جای پرچ کردن اتصالات فلزی مثل منیزیم وآلومینیوم از جوشکاری TIGاستفاده شد.

     حالا‌ چرا گازهیلوم برای محافظت استفاده می‌شد؟

    زیرا گاز هلیوم تنها گازخنثی بود که به راحتی قابل دسترس بود

    نام های دیگر جوشکاری تیگ TIG

    همانطور که گفته شد جوشکاری TIG در انجمن جوشکاری آمریکا (AWS)، جوشکاری GTAW اسم گذاری شده است. لازم به ذکر است که برای محافظت می‌توان از ترکیب گاز های خنثی استفاده نمود به عنوان مثال می‌توان به گازco اشاره کرد که برای جوشکا‌ر‌ی فولادهای زنگ‌نزن استفاده می‌شود .

    در این فرایند ما روز به روز با پیشرفت های زیادی در تجهیزات آن رو به رو هستیم

    در جوشکاری تیگ برای اینکه امکان انتشار الکترون ها از سطح الکترود تنگستنی جوشکاری تیگ بیشتر شود، در صد کمی از عنصرهای فعال به شکل الیاژ به الکترود اضافه می ‌شود و این کار باعث بهبود بخشیدن در شروع قوس پایداری قوس و طول عمر الکترود می‌شود لازم به ذکر است که ما ازین گازهای ترکیبی محافظ برای بهتر شدن قوس استفاده می ‌کنیم

     حال به این نکته ی مهم می‌ریسم:

     به کار بردن کلمه ی جوشکاری آرگون که در ایران به کاربرده می‌شود درست نیست چرا که در این فرآیند گازی که به عنوان گاز محافظ مورد استفــاده قرار می‌گیرد الزاما گاز آرگون نمی‌باشد.

    تجهیزاتی برای جوشکاری با تیگ مورد نیاز است از قبیل:

    سیم جوش، منبع قدرت و تغذیه، رگولاتور، شیلنگ و بست های گاز، مشعل مخصوص جوشکاری، سیلندر گاز محافظ، کابل های اتصال،الکترود غیر مصرفی تنگستن از مواردی هستند که درجوشکاری تیگ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

  • گاز آرگون آزمایشگاهی خلوص بالا

    ابتدا به این موضوع می‌پردازیم که گازهای آزمایشگاهی چه نوع گاز هایی می‌باشند و کاربرد و انواع گازهای آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

    گاز آزمایشگاهی

    گاز آزمایشگاهی به دسته گسترده‌ای از گاز ها گفته می‌شود. برای مثال به گاز هایی که برای کنترل فرآیند استفاده می‌شوند مانند گاز هلیوم و گاز آرگون به عنوان گاز حامل کروماتوگرافی گاز آزمایشگاهی گفته می‌شود.

    گفتنی است که گازهای آزمایشگاهی در بسیاری از موارد مطابق با درخواست و سفارش مشتریان تهیه می‌شوند. به ویژه زمانی که مخلوط گازی مورد نیاز مشتریان باشد. تمام مخلوط‌های گازی متناسب با نیاز آزمایشگاه‌ها قابل تولید می‌باشند. در گازها ترکیبی آزمایشگاهی باید درصد مشخصی از هر گاز استفاده شود تا کار آزمایشگاهی با مشکل مواجه نشود.

    کاربردها

    در بسیاری از موارد کاربرد از گاز آزمایشگاهی برای کالیبراسیون یا واسنجی دستگاه‌های آزمایشگاهی استفاده می‌شود. گاهی هم به عنوان ابزار پشتیبانی برای تطبیق ملزومات با مشخصات کارخانه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

    گازهای آزمایشگاهی مانند گاز آرگون آزمایشگاهی  برای مجموعه‌ای از فعالیت‌های آزمایشگاهی و تحقیقاتی در انواع صنایع و زمینه‌های مختلف استفاده می‌شوند. در زیر به برخی از کاربردهای مهم گازهای آزمایشگاهی اشاره می‌کنم:

    1. گازهای نیتروژن، هلیوم و آرگون: این گازها به عنوان گازهای حمل‌کننده، پرکننده و خنک کننده در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شوند. هلیوم به عنوان یک گاز بسیار خنک استفاده می‌شود، آرگون به عنوان یک گاز پرکننده برای لامپ‌های نئونی و نیتروژن برای خنک کردن نمونه‌ها و حفظ آنها در جو غیراکسیژنی استفاده می‌شود.

    2. گازهای هیدروژن و هلیوم: هیدروژن به عنوان یک گاز حامل و کاهنده رسانایی الکتریکی، برای تست باتری‌ها و سلول‌های سوختی استفاده می‌شود. هلیوم به عنوان یک گاز سبک، به عنوان محیط جایگزین هوا در تست‌های هواکش سیستم‌ها و تجهیزات استفاده می‌شود.

    3. گازهای هلیوم و آرگون: این گازها به عنوان محیط‌های حمل کننده در طیف سنجی اتمی (Atomic Absorption Spectroscopy) و طیف سنجی جذبی (Absorption Spectroscopy) مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش‌ها برای تجزیه و تحلیل عناصر و تعیین غلظت آنها در نمونه‌ها استفاده می‌شوند.

    4. گازهای کربنیک: گازهایی مانند گازهای کربن دی‌اکسید (CO2) و کربن مونواکسید (CO) برای تولید جوهای کربنیک در آزمایشگاه‌ها استفاده می‌شوند. این گازها برای تنظیم pH محلول‌ها، ایجاد جوی مناسب برای رشد سلول‌ها در آزمایش‌های زیست شناسی و کشت باکتری‌ها و ایجاد تغییرات شیمیایی در واکنش‌های مختلف استفاده می‌شوند.

    5. گازهای اکسید نیتروژن (NOx) و اکسید گوگرد (SO2): این گازها برای ایجاد شرایط آزمایشی و شبیه‌سازی جوی با غلظت مشخص اکسید نیتروژن و اکسید گوگرد در آزمایشگاه استفاده می‌شوند. این شرایط می‌توانند برای مطالعه تاثیرات آلودگی هوا و تولید آلاینده‌های هوایی استفاده شوند.

    گاز‌های خالص آزمایشگاهی

    گاز هایی که به صورت خالص در آزمایشگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل گازهای : آرگون، هوا، کربن دی اکسید، کربن مونوکسید، هلیوم، هیدروژن، کریپتون، نیتروژن، نئون، زنون

    مخلوط های گازی آزمایشگاهی

    مخلوط‌های گازی آزمایشگاهی با ترکیبات متفاوت برای کالیبراسیون یا واسنجی، برای کاربرد های پزشکی و کاربرد های صنعتی و تست الکل تولید و عرضه می‌شوند.

    انواع مخلوط‌های گازی عبارت اند از:مخلوط گازی پشتیبانی، مخلوط گازی برای لیزر، مخلوط های گازی تحقیقاتی، مخلوط های گازی استاندارد، مخلوط های گازی برای کاربرد های خاص، مخلوط های گازی درمانی، مخلوط گازی برای اتمسفر بیولوژیکی، مخلوط های گازی طیف سنج جرمی، مخلوط های گازی هدایت حرارتی، مخلوط گازی سوخت یونش شعله و مخلوط های گازی سفارشی

    ترکیبات گازی که نام برده شده از جمله مخلوط‌های گازی آزمایشگاهی (مخلوط گازی آرگون) هستند که در سراسر دنیا کاربرد دارند.

    گاز ترکیبی آرگون

    همانطور که می‌دانید برای تولید گاز ترکیبی، گاز‌های خالص  با درصد خلوص مشخص و دقیق با یکدیگر ترکیب می‌شوند. این گاز به صورت فشرده در سیلندر گاز دخیره می‌شود. گاز ترکیبی آرگون را در بسیاری از صنعت ها استفاده می‌کنند.

    نمونه هایی از گاز ترکیبی آرگون:

    مخلوط گازی هیدروژن در بالانی آرگون

    گاز ترکیبی آرگون در بالانس دی اکسید کربن

    گاز ترکیبی آرگون معمولاً شامل آرگون به عنوان ماده اصلی و یک یا چند گاز دیگر به عنوان ماده افزودنی است. ترکیبات آرگون با گازهای دیگر به منظور بهبود ویژگی‌های خاص گاز مورد استفاده تولید می‌شوند. در زیر به برخی از کاربردهای معمول گاز ترکیبی آرگون اشاره می‌کنم:

    1. گاز ترکیبی آرگون-اکسیژن (Ar-O2): این ترکیب برای جوشکاری و برش فلزات استفاده می‌شود. آرگون به عنوان یک گاز حفاظتی مورد استفاده قرار می‌گیرد تا از تماس فلز با هوا و اکسیداسیون آن جلوگیری کند. اکسیژن نیز برای افزایش سرعت جوشکاری و افزایش دما استفاده می‌شود.

    2. گاز ترکیبی آرگون-هلیوم (Ar-He): این ترکیب برای جوشکاری و برش برخی فلزات مانند آلومینیوم استفاده می‌شود. هلیوم به عنوان یک گاز خنک‌کننده و آرگون به عنوان گاز حفاظتی برای جلوگیری از اکسیداسیون فلزات به کار می‌روند.

    3. گاز ترکیبی آرگون-دی اکسید کربن (Ar-CO2): این ترکیب برای جوشکاری فولاد استفاده می‌شود. آرگون به عنوان گاز حفاظتی و دی اکسید کربن به عنوان گاز فعال برای افزایش سرعت جوشکاری و کنترل تولید رسوبات استفاده می‌شوند.

    4. گاز ترکیبی آرگون-هیدروژن (Ar-H2): این ترکیب برای جوشکاری فلزات حساس به هیدروژن مانند فولادهای ضد زنگ استفاده می‌شود. هیدروژن به عنوان گاز خنک‌کننده و آرگون به عنوان گاز حفاظتی برای جلوگیری از اکسیداسیون فلزات به کار می‌روند.

    5. گاز ترکیبی آرگون-نیتروژن (Ar-N2): این ترکیب برای پرکننده‌های گازی استفاده می‌شود. این گازها در برخی فرایندها و تجهیزات به منظور حفظ فشار و جلوگیری از تماس هوا با محیط داخلی استفاده می‌شوند.

  • گاز آرگون|آرگون|لیزر آرگون|آرگون در پزشکی | گاز خالص|خرید آرگون

    لیرز آرگون

    در عصر جدید در پزشکی از لیزرهای موثر متفاوتی برای درمان ضایعات عروقی استفاده می‌شود که یکی از این لیزرها لیزر آرگون می‌باشد، می‌توان گفت که لیزر آرگون CWاولین لیزر مورد استفاده برای درمان تلانژکتازی است. لیرز آرگون نوری به رنگ آبی سبز را از خود ساطع می‌کند که 80% این امواج طول موجی برابر با 488-541 nm را دارند. لازم به ذکر است که این به وسیله اکسی هموگلولین جذب می‌شود ولی به درجاتی ملانین اپیدرم را نیز درگیر می‌کند.به همین دلیل پس از درمان با تغییرات رنگدانه‌ای و فیبروز همراه است و برای افرادی که پوست تیره دارند پیشنهاد نمی‌شود همچنین لیزر آرگون در چشم پزشکی چند کاربرد دارد. کاربرد لیزر آرگون برای درمان گلوکوم با زاویه باریک، از لیزر گاز آرگون برای ترابکلوپلاستی برای گلوکوم با زاویه باریک استفاده می شود و نیز لیزر آرگون تخلیه شوک آبی (مایع چشم) را بهبود می‌دهد. از دیگر کاربرد لیزر آرگون در چشم پزشکی ترمیم پارگی شبکیه و شکستگی‌های کوچک شبکیه است پارگی‌های کوچک در شبکیه چشم برای افرادی که مشکل نزدیک بینی یا بیماری‌های دیگر دارند با لیزر آرگون قابل درمان است. نکته‌ی قابل توجه این است که این روش از خطر جدا شدن شبکیه در آینده جلوگیری خواهد کرد. کاربرد دیگر لیزر آرگون در بیماری رتینوپاتی پرولیفراتیو در افراد دیابتی است. خطری که رشد غیرطبیعی عروق خونی بیش از شبکیه در افراد مبتلا به بیماری دیابتی با سطح قند کنترل نشده هستند این است که می‌تواند باعث تورم و ایجاد زخم در شبکیه شود. که توسط لیزر آرگون می‌توان این رگ‌های خونی را سوزاند در نتیجه این عمل بینایی فرد بهبود پیدا می‌کند.

    یون آرگون را می‌توان از خانواده لیزر‌ها به شمار آورد. در واقع در این موارد از گاز نجیب آرگون بعنوان یک محیط فعال استفاده می‌گردد. لیزر های گازی که با استفاده از گاز آرگون عمل می‌کنند معمولا در طیف سبز با طول موج 488 نانومتر می‌باشند.